مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعیدی کماکان دوران محکومیت خود را بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان سمنان سپری میکند.
علیرغم درخواست مکرر جهت انتقال خانم اکبری منفرد به زندانی در محل زندگی خود و موافقت زندان سمنان، تاکنون با این درخواست مخالفت شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۳۰ خردادماه ۱۴۰۱، مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعیدی دوران محکومیت خود را در زندان سمنان سپری میکند.
علیرغم درخواست مکرر جهت انتقال خانم اکبری منفرد به زندانی در محل زندگی خود و موافقت زندان سمنان، تاکنون با این درخواست مخالفت شده است. او که از بیماری کبد چرب رنج می برد همچنان از اعزام به مراکز درمانی محروم مانده است.
یک منبع مطلع در خصوص تداوم نگهداری او در زندان سمنان به هرانا گفت: “مسئولان زندان سمنان خود اعتراف میکنند که شرایط نگهداری مریم اکبری منفرد را ندارند و در این باره نامه هم نوشته اند. با این وجود دادسرای اوین همواره با این درخواست مخالفت کرده است.” همچنین این منبع در ادامه افزود: “علیرغم محدودیت های اعمال شده برای خانم اکبری منفرد در زمینه ملاقات و تماس تلفنی با خانواده، اگر ملاقاتی هم صورت گیرد در محیط باز و زیر نور آفتاب، بدون کمترین امکانات خنک کننده و حتی سایه ای است که بتواند زیر آن قرار بگیرد و ناچارا در این شرایط با خانواده اش ملاقات میکند.”
هرانا فروردین ماه امسال در گزارشی از شرایط نامناسب جسمی این زندانی و محرومیت از رسیدگی پزشکی و اعزام به مراکز درمانی خبر داده بود.
مریم اکبری منفرد، از دیماه ۸۸ دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را بدون حتی یک روز مرخصی در زندان سپری میکند.
پیشتر حسین تاج وکیل مدافع این زندانی، ضمن اشاره به تداوم محرومیت موکلش از حداقلی‌ترین ظرفیت تسهیلات قانونی، از درخواست اعاده دادرسی مجدد برای پرونده این زندانی سیاسی خبر داده بود. به گفته او درخواست اعاده دادرسی پیشین وی که بر مبنای لایحه قبلی بوده، بدنبال اعمال تغییراتی در قانون، مورد بی توجهی مراجع قضایی قرار گرفته است.
مریم اکبری منفرد ساعت ۳ بامداد ۱۰ دیماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت و در خردادماه سال بعد توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی “محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران” عنوان شده اما خود او آن را وارد ندانسته است.
وی پس از حدود ۹ ماه تحمل حبس در یکی از سلول‌های انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، بند متادون و بند زندان زندان اوین از مهرماه ۸۹ در زندان رجایی شهر تحمل حبس می‌کرد و در اردیبهشت ۹۰ به زندان قرچک ورامین منتقل شد. او در آنجا و پس از اعتراض به شرایط زندان و نوشتن نامه‌های متعدد به مراجع تقلید، مسئولان نظام و احمد شهید، گزارشگر سابق ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
خانم اکبری منفرد در تاریخ ۱۹ اسفندماه ۹۹، از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد. این زندانی سیاسی روز اول تبعید در بازداشتگاه موسوم به مبارزه با موادمخدر نگهداری شده و توسط ماموران اداره اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفت. او نهایتا بدون رعایت اصل تفکیک جرائم و در نبود امکانات بهداشتی به بند عمومی این زندان منتقل شد.
لازم به ذکر است که دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک و خواهرش نیز در تابستان سال ۶۷ و همزمان با موج اعدام زندانیان سیاسی اعدام شدند.
خانم اکبری منفرد مادر سه دختر است و تا این لحظه از حق آزادی مشروط و حتی یک روز مرخصی طی دوران حبس خود محروم مانده است.
اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو:
هدف16- ترویج جوامع صلح طلب و فراگیر برای توسعه پایدار، دسترسی به عدالت برای همه و ایجاد نهادهای موثر، پاسخگو و فراگیر در تمام سطوح
مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ماده 1: همه برابر بدنیا می آیند
ماده 6 : احترام به کرامت و ارزش انسانی
ماده 8-رعایت حقوق انسانی توسط قانون
ماده 9-عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی
ماده 18 و 19-حق آزادی عقیده و بیان
ماده 22-حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی
ماده 25: حق خوراک، مسکن و مراقبت های طبی و خدمات لارم اجتماعی برای همه
ماده 28 : حق داشتن دنیایی آزاد و زیبا
