در پی انتشار بیانیه ۱۸ سینماگر ایرانی علیه سند همکاری ایران و چین و علیرغم انتشار خبرهایی مبنی بر فشار بر آنان برای پس گرفتن امضای خود، ۴۳ سینماگر و نویسنده دیگر هم به امضاکنندگان این بیانیه پیوستند.
محمد رسول‌اف، نویسنده و کارگردان، می‌گوید فیلمسازان امضاءکننده بیانیه انتقادی علیه سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین به بازداشت تهدید شده‌اند.
تاریخ ایران مملو از قراردادهای خفت باری است که توسط حکومت های مرکزی با کشورهای مختلف که سلطه نظامی و استعماری بر ایران برقرار کرده بودند، منعقد شده و همواره بخشی از ثروتهای ملی ایران بعنوان باج به منظور حفظ و بقای حکومت ها به کشورهای دیگر واگذار شده اند. به زبانی ساده حاکمان ایران استعمار را به فرصتی برای تداوم استبداد تبدیل کردند.
سکوت و تناقض‌گویی مقامات ایران در باره محتوای سند راهبردی با چین به تردید در باره آن دامن می‌زند. تازه‌ترین مورد، اظهارات وزیر خارجه و رئیس شورای راهبردی روابط خارجی است. کارشناسان در باره زیان‌های سند هشدار می‌دهند.
اخبار مربوط به سند راهبردی همکاری ۲۵ ساله ایران و چین در روز پنچشنبه، ۱۲ فروردین (یکم آوریل) هم‌چنان از موضوعات داغ رسانه‌های فارسی‌زبان داخل و خارج کشور و فعالان شبکه‌های اجتماعی بود.
آنچه که بیش از همه توجه کاربران را جلب کرده و باعث افزایش نگرانی‌ها در باره این پیمان مرموز شده، نتاقض‌گویی مسئولان حکومتی است.
محمد جواد ظریف هنگام پاسخ به پرسش‌های حاضران در اتاق آنلاین "کلاب‌هاوس" نظر خود نسبت به روابط با چین را ابراز کرد و گفت: «برای این که بتوانیم رابطه خوبی با چین داشته باشیم باید با اروپا رابطه خوبی داشته باشیم و اگر بخواهیم رابطه خوب با اروپا داشته باشیم باید رابطه خوبی با چین داشته باشیم.»
ظریف در باره نقش علی لاریجانی در تهیه و امضای این سند اظهار داشت: «این که می‌گویند چینی‌ها لاریجانی را برای تفاهم ایران و چین پیشنهاد کرده باشند، دون شأن کشور است و صحیح نیست. حضور لاریجانی در این تفاهمنامه پیشنهاد من بود.»
روز چهارشنبه کمال خرازی، رییس شورای راهبردی روابط خارجی جمهوری اسلامی در باره نقش لاریجانی گفته بود: «با توجه به اینکه دولت‌ها در ایران تغییر می‌کنند و در ۲۵ سال آینده ممکن است گرایش‌های سیاسی مختلف دولت را در اختیار داشته باشند، دولت چین که برخاسته از یک حزب حاکم و از تداوم و ثبات برخوردار است، تاکید داشت که نماینده‌ای از نظام نیز در این کار دخالت داشته باشد».
خرازی تاکید کرده است که لاریجانی «به عنوان مشاور مقام معظم رهبری چنین نقشی را ایفا کرد تا تداوم این همکاری مورد تاکید قرار گیرد».
بحث در باره محتوای پیمان چالش‌برانگیز
وزیر أمور خارجه و رییس شورای راهبردی روابط خارجی جمهوری اسلامی در رابطه با محتوای سند محرمانه حرف تازه‌ای نداشتند. آنها ضمن تاکید بر این که پیمان با چین به منافع ایران زیان نمی‌رساند، گفته‌های پیشین خود و دیگر مسئولان حکومتی را تکرار کردند - از جمله این که دولت‌ها مجازند محتوای برخی پیمان‌ها را مخفی نگه دارند.
بسیاری از کارشناسان سیاسی و اقتصادی اما تاکید می‌ورزند که مخفی‌کاری جمهوری اسلامی در این زمینه توجیه‌ناپذیر است.
فرشاد مومنی، از سرشناس‌ترین کارشناسان اقتصادی جمهوری اسلامی معتقد است که محتوای چنین پیمان درازمدتی باید به اطلاع عموم برسد.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی در "نشست مجازی بررسی برنامه همکاری‌های جامع ۲۵ ساله ایران و چین"، در رابطه با "حرف‌های سست و بی‌پایه برخی مقامات رسمی" که چینی‌ها مایل به انتشار جزییات نیستند، گفت: «آیا خواستیک طرف باید برتری داشته باشد؟ این خود جای اشکال دارد.»
در شهرهای گوناگون ایران تظاهراتی علیه سند راهبردی همکاری ۲۵ ساله ایران و چین برگزار شد
به گفته مومنی، کسانی که از موضع ملی ابراز نگرانی می‌کنند محق هستند، زیرا در ۱۵۰ سال اخیر «ایران در بیش از ۹۰ درصد تعاملات خارجی خسارت بزرگی را متحمل شده و در هر دوره‌ای هم که موفقیت داشتیم رکن اصلی آن شفافیت بوده، یعنی عدم شفافیت همیشه موجب خسارت شده است.»
رییس موسسه دین و اقتصاد در ادامه یادآور شده است که «در موضوع قراردادهای خودرویی و نفتی منتشر شده عدم شفافیت وجود دارد» و به گفته او، این قراردادها ضد منافع ملی ایرانیان هستند.
مومنی می‌گوید: «تمام خواسته‌های چین در این سند مطرح، و تضمین‌این خواسته‌ها هم نشان داده شده است اما از اول تا انتها اثری از خواسته‌های ایران نیست و این سرشار از نگرانی است.»
این کارشناس اقتصادی با اشاره به این که چینی‌ها ایران را نه به عنوان شریک خود بلکه به چشم "یک مشتری خوب" می‌نگرند، تصریح میکند: «چین استراتژی و ابزار مشخص را دارد اما ما فاقد استراتژی هستیم، ما در این موضوع هیچ اولویتی نداریم و این میتواند خطرناک باشد».
مقایسه جمهوری اسلامی با نظام‌های دموکراتیک غربی
دیگر سخنران این نشست مجازی مجیدرضا حریری، رییس اتاق بازرگانی ایران و چین بود. او در آغاز، پرسش‌هایی از این دست را بیان کرد: «چرا دیوار بی‌اعتمادی بین حاکمیت و مردم تا این اندازه بلند است؟ چرا هزاران میلیارد تومان خرج رسانه‌ها میشود اما نمی‌توانند حریف چند سایت خارج‌نشین باشند؟ چرا در موضع ضعف هستیم و ابتکار عمل در تبلیغات سیاسی را نداریم؟»
او در ادامه تضمین کرد که در پیمان ۲۵ ساله "برای هر دو طرف حداقل‌هایی تامین خواهد شد". رییس اتاق بازرگانی ایران و چین ضمن انتقاد به نگرانی ایرانیان خارج کشور در رابطه با پیمان‌های زیان‌بار با قدرتهای اقتصادی پرسید: «چینی‌ها با ایتالیا، اسپانیا، فرانسه و استرالیا نیز همکاری دارند، اما آیا در این کشورها نیز این همه حساسیت وجود دارد؟»
این پرسش حریری با پرسش آغازین او در تضاد است که گفت، دیوار بی‌اعتمادی میان ایرانیان و حکومت اسلامی بلند است. در حالی که شهروندان کشورهایی که او نام برده، پایه‌های نظام دموکراتیک کشور خود را تشکیل می‌دهند.
کمال خرازی، از مشاوران ارشد خامنه‌ای به وضوح گفته است، نه نمایندگان مجلس یا دولت که منتخب اکثریت رای‌دهندگان هستند، بلکه نماینده ولی فقیه به عنوان "نماینده نظام" با چینی‌ها مذاکرات اصلی را انجام داده است.
جمهوری اسلامی در اصل هفتاد و هفتم از قانون اساسی خود-نوشته‌اش آورده است: "عهدنامه‌ها، مقاولهنامه‌ها، قراردادها و موافقتنامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد". اما اکنون در آنچه که با چین به امضا رساندند، همین اصل از قانون اساسی حکومت را نادیده گرفتند. به عبارتی روشن، بالادستی‌های حکومت همین مجلس خودمانی و دست نشانده را هم به اندرونی و خلوت خویش نمی‌پذیرند. چنین رفتاری را از پیش به دفعات مجلسیان کشور شاهد بوده‌اند. نمایندگان مجلس حتا یاد گرفته‌اند که هرگز در این خصوص دم برنیاورند. چون ضمن تجربه‌ای چهل و دو ساله هیچ وقت جمهوری اسلامی ایران موضوع مصونیت سیاسی نمایندگان را به رسمیت نشناخته است. جدای از این، در اصل هشتاد و یک همین قانون اساسی نیز به روشنی آورده‌اند: "دادن امتیازِ تشکیل شرکتها و مؤسسات در امور تجارتی و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاً ممنوع است". ناگفته نماند که رژیم شاه دست کم در این خصوص ظاهر ماجرا را حفظ میکرد و قراردادهای خود را با دولت‌های خارجی در مجلسی هرچند فرمایشی به تصویب می‌رسانید. ولی جمهوری اسلامی در اقدامی نادر همین مجلس فرمایشی را نیز برنمی‌تابد.
حسین شریعتمداری سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین را مقدمه‌ای برای تشکیل یک قطب قدرتمند اقتصادی در مقابل غرب و راهی برای خنثی کردن تحریم‌ها دانست. محمود واعظی نیز تحریم‌ها را دلیل عدم انتشار این سند عنوان کرد.
حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان در گفت و گو با خبرگزاری فارس سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین را "مقدمه تشکیل یک قطب قدرتمند اقتصادی در مقابل غرب" دانسته و "کمترین نتیجه" آن را "خنثی کردن تحریم‌ها" دانسته است. او مخالفت‌های ایرانی‌ها با این معاهده را به "غربزده‌ها" ربط داده و با استناد به سخن روح‌الله خمینی گفته است که "این مخالفت را تنها می‌توان با دو گزینه جهالت و خیانت تعریف کرد."
نماینده خامنه‌ای در موسسه کیهان که طیف بسیار تندروی جمهوری اسلامی را نمایندگی میکند، علت نگرانی اروپا و آمریکا از همکاری ایران و چین را "خنثی‌کردن تحریم‌ها" عنوان کرده و گفته است: «همانگونه که شاهد بوده‌اید، آمریکا و اروپا از این توافقنامه به شدت عصبانی هستند چرا که روال غلط و خسارت بار کنونی را به نفع کشورمان که البته منافع چین را هم در خود دارد، برهم می‌زند.»
به گفته او این معاهده آمریکا را در برابر ایران "خلع سلاح" میکند.
این در حالی است که بسیاری از کارشناسان گفته‌اند اجرایی شدن این سند مستلزم برداشته شدن حداقل بخشی از تحریم‌های بانکی و نفتی آمریکا علیه ایران است.
با این حال شریعتمداری نگرانی آمریکا و اسرائیل از سند همکاری ایران و چین را معلول این موضوع دانسته که "با این معاهده از بن‌بستی که متاسفانه به علت نابلدی و بعضاً در پی خیانت بعضی‌ها به ایران تحمیل شده بود خارج می‌شویم و می‌توانیم تحریم‌های آمریکا را خنثی کنیم".
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
وی در ارتباط با مخالفان ایرانی سند مشترک جمهوری اسلامی و چین هم افزوده است که « این جریان مرموز سیاسی، دنیا را در آمریکا و اروپا خلاصه می کند و نگاهی به مواضع و عملکرد آنها نشان می دهد رابطه با غرب را هم در وابستگی به آمریکا و اروپا تعریف می‌کنند و دقیقاً به همین علت است که از سیلی ایران به آمریکا وحشت کردهاند.»
جریان‌های مخالف سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین طیف‌های گوناگونی از اصلاح‌طلبان تا ملیون و طرفداران سلطنت را در بر می‌گیرند.
عدم انتشار سند به دلیل تحریم‌ها
محمود واعظی رییس دفتر ریاست جمهوری در مصاحبه با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، ایرنا، تحریم‌ها را دلیل منتشر نشدن سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین دانسته اما هیچ توضیحی در این باره نداده است.
این در حالی است که در همان روزی که واعظی با ایرنا مصاحبه و این موضوع را بیان کرده (سه‌شنبه ۱۰ فروردین) علی ربیعی سخنوی دولت ایران گفت تهران هیچ مانعی برای انتشار سند همکاری ندارد و این پکن است که بنا بر ملاحظاتی مخالف انتشار آن است.
واعظی در عین حال گفته: «این سند، یک قرارداد الزام‌آور یا تعهدآور نیست و انتشار متن چنین اسنادی چندان مرسوم نیست، الزام قانونی نیز ندارد.»
پیشتر نیز از سوی سایر مقامات دولت جمهوری اسلامی این استدلال مطرح شده بود. این در حالی است که عدم انتشار این سند به گمانه‌زنی‌هایی اغلب منفی درباره محتوای آن دامن زده است. از جمله این که در توافق همکاری ۲۵ ساله میان ایران و چین امتیازات بیشتری به چین داده شده تا به ایران.
واعظی اما این مسئله را رد کرده و گفته است:«این سند صرفا یک نقشه راه و چارچوب رای توسعه روابط دو کشور در آینده است، اصولا امتیازی در آن رد و بدل نشده که به ما کمتر و به آنها بیشتر رسیده باشد. در عین حال در تنظیم همین تفاهمنامه نیز نگاه کلان حاکم این بوده که منافع هــر دو طرف در نظر گرفته شود.»
رابطه با "قدرتمندترین کشور جهان"
محمود واعظی در بخش دیگری از این مصاحبه به قدرت اقتصادی و نظامی چین اشاره کرده و گفته است: «بدون تردید توســعه روابط با چین، به عنوان کشوری که درحال تبدیل به قدرتمندترین کشــور جهان از نظر اقتصــادی و نظامــی اســت، حتما برای ما مفید است.»
او وزن و جایگاه چین در مناسبات جهانی را در اندازه‌ای دانسته که "بسیاری از کشورهای جهان به مراتب جدی‌تر و خیلی قبل‌تر از ایران مناسبات راهبردی خود را با چین تعریف کردهاند."
رییس دفتر ریاست جمهوری نیز همانند حسین شریعتمداری واکنش‌های انتقادآمیز آمریکا و برخی کشورهای منطقه را دلیلی بر درست بودن سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین دانسته و گفته است: «اصولا یک دلیل مهم برای حقانیت و اهمیت این سند، نوع واکنش‌هایی است که دشمنان ایران نسبت به آن نشان می‌دهند. آنها به دنبال انزوا و تضعیف کشور ما در سال های گذشته بوده‌اند، معلوم است که از توسعه روابط خارجی ما خوشحال نمی‌شوند.»
واعظی همچنین توافق همکاری ایران و چین را "گامی ضد تحریم" دانسته و گفته: «طبیعتا کشورهایی که به به تحریم اعتیاد پیدا کردهاند، از چنین چیزی خوشحال نخواهند شد.»
هموطنان عزیز!
روز نهم فروردین مردم در برخی از شهرهای ایران به خیابان آمدند تا اعتراض خود را به قرارداد همکاری ۲۵ ساله ایران و چین ابراز کنند. در تهران این تجمع مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی برگزار شد.
روز دوشنبه ۹ فروردین مردم معترض به قرارداد همکاری ۲۵ ساله ایران و چین در برخی از شهرهای ایران به صورت خودجوش به خیابان‌ها آمدند. در تهران تجمعات پراکنده‌ای از جمله در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی برگزار شد. در کرج و اصفهان نیز مردم در برخی نقاط به خیابان‌ها آمدند و علیه قرارداد ایران و چین شعار سر دادند.
"ایران فروشی نیست" "می‌جنگیم، می‌میریم ایرانو پس می‌گیریم" و "مرگ بر چین" نمونه‌هایی از شعارهایی هستند که مردم در این تجمعات سر دادند.
در فیلم‌هایی که از این تجمعات در اینترنت منتشر شده، دیده میشود که پلیس در مواردی از جمله در اصفهان، در محل حضور دارد اما مداخله‌ای در اعتراضات نمی‌کند.
این تجمعات به صورت کاملا مسالمت‌آمیز برگزار شده و گزارشی از دستگیری یا تلاش نیروهای امنیتی برای پراکنده کردن مردم منتشر نشده است.
متن یا جزئیاتی از قرارداد همکاری ۲۵ ساله ایران و چین به صورت رسمی منتشر نشده است. همکاری در زمینه تولید انرژی و استخراج نفت و گاز و نیز همکاری‌های نظامی از جمله مواردی هستند که گفته میشود موضوع این قرارداد هستند.
روزنامه نیویورک‌تایمز در سال ۲۰۱۹ گزارش داده بود که این سند ۲۵ ساله برای سرمایه‌گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری چین در بخش‌های مختلف اقتصاد ایران از انرژی گرفته تا زیرساخت‌ها، بخش عمران، معادن، بنادر و غیره در ازای دریافت نفت ایران است.
بیش از ۲۳۰ نفر از فعالان سیاسی و مدنی داخل و خارج ایران در نامه‌ای اعتراضی به رئیس‌جمهوری چین، سند همکاری‌های ۲۵ ساله ایران و چین را قراردادی «فاقد اعتبار» و «غیر انسانی» خواندند.
در این نامه که خطاب به شی جین‌پینگ نوشته شده، آمده است سند جامع همکاری میان دو کشور در «نزد ملت ایران یادآور قراردادهای ننگینِ ترکمانچای و گلستان است، بنابراین انتظار داریم با فراخواندنِ وزیر امور خارجه‌ی خود به پکن از پیگیری این قرارداد جلوگیری به عمل آورید».
این نامه می‌افزاید که جمهوری اسلامی «نماینده ملت ایران نیست» و این قرارداد را صرفا با هدف نجات خود از سرنگونی و فروپاشی امضا کرده است.
در میان امضاکنندگان، نام چهره‌های سرشناس سیاسی و مدنی مانند نرگس محمدی، محمد نوری‌زاد، کمال جعفری یزدی، هاشم خواستار، قاسم شعله‌سعدی، حسن شریعتمداری، جواد لعل‌محمدی، منوچهر بختیاری و محمد مهدوی‌فر به چشم می‌خورد.
وزیران خارجه ایران و چین روز هفتم فروردین، سند برنامه جامع همکاری بین دو کشور را در تهران امضا کردند.
سایر منتقدان این توافق از جمله وزارت خارجه آمریکا نیز آن را با عهدنامه ترکمانچای بین ایران و روسیه تزاری مقایسه می‌کنند؛ عهدنامه‌ای که بر اساس آن ایران کنترل بخش‌های بزرگی از سرزمین خود در جنوب قفقاز را از دست داد و آنها را به روسیه واگذار کرد.
کنشگران و فعالان مدنی معترض به این قرارداد تاکید دارند که «قرارداد استراتژیک ۲۵ ساله در تعارض با منافع ملی ایران است و به لحاظ اخلاقی، سیاسی، حقوقی و انسانی مردود است».
در بخش دیگری از این نامه اعتراضی آمده است: «قاطبه ملت ایران و به‌ویژه نخبگان سیاسی» که بسیاری از آنها هم‌اکنون در زندان‌های جمهوری اسلامی«تحت شکنجه‌های سخت» به سر می‌برند یا به روش‌های مختلف، منزوی یا مجبور به ترک وطن شده‌اند، این قرارداد را فاقد اعتبار می‌دانند و حق استیفای حقوق ملت و جبران خسارت‌های مادی و معنوی را برای خود محفوظ می‌دانند.
شمار امضاکنندگان این نامه تا لحظه تنظیم این گزارش به بیش از ۱۵۰۰ نفر رسیده است.
در پی افزایش انتقادات از عدم انتشار متن سند همکاری ایران و چین، دستیار وزیر امور خارجه ایران در امور آسیا و اقیانوسیه، روز یکشنبه با انتشار توئیتی نوشت که «سند همکاری ایران و چین ماهیت قرارداد یا موافقتنامه ندارد» و انتشار آن «الزام قانونی ندارد».
این سخنان در حالی بیان میشود که مقامات حکومت ایران این انتقادها را بی‌پایه دانسته و قول داده بودند که پس از نهایی شدن متن توافق، آن را علنی کنند.
علاوه‌بر این، انتشار سند نقشه راه همکاری میان کشورها که معمولا کلیاتی از علایق طرفین به گسترش روابط است، امری کاملا معمول محسوب میشود و تنها متن اصلی تفاهمنامه یا مفاد کامل قرارداد است که جنبه محرمانه دارد و کشورها و شرکتها از علنی کردن آن خودداری می‌کنند.
پتیشنی در فضای مجازی منتشر شده که در اصل نامه‌ای است خطاب به شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین. در این نامه از شی جین پینگ خواسته شده است تا قرارداد ۲۵ ساله با جمهوری اسلامی را امضا نکند.
هم‌زمان با سفر وزیر خارجه چین به ایران به منظور امضای سند همکاری جامع ۲۵ ساله میان دو کشور نامه‌ای در فضای مجازی خطاب به رییس جمهوری چین منتشر شده و در آن از شی جین پینگ خواسته شده است تا وزیر امور خارجه چین را به این کشور فرا خواند و از امضای این قرارداد جلوگیری کند.
نویسندگان این نامه نوشته‌اند که "نظام جمهوری اسلامی در حال فروپاشی است و به همین دلیل امضای قراردادی ۲۵ ساله با چنین نظامی ذاتاً محکوم به بطلان است".
در این نامه اعتراضات دی ماه ۱۳۹۶ و آبان ماه ۱۳۹۸ و مشارکت پایین در آخرین انتخابات مجلس شورای اسلامی و نیز کمپین اخیر "نه به جمهوری اسلامی" نشانه‌هایی بر "خواست مردم ایران برای سقوط نظام جمهوری اسلامی" عنوان شده است.
نویسندگان این نامه با اشاره به بحران‌هایی که در حال حاضر جمهوری اسلامی با آنها روبروست از جمله "بحران اقتصادی، اختلاف در میان کارگزاران، فساد دولتمردان و بحران منطقه‌ای" سقوط این نظام را "در کوتاه مدت قطعی" دانسته‌اند.
امضاکنندگان این پتیشن قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین را "در تعارض با منافع ملی ایران" و "به لحاظ اخلاقی، سیاسی، حقوقی و انسانی مردود" دانسته‌اند. در این نامه از رئیس جمهوری چین خواسته شده تا تنها به گزارش‌های سفارت چین در ایران اکتفا نکند و به شبکه‌های اجتماعی و دنیای مجازی نگاهی بیندازد تا "واقعیت‌های زیر پوست جامعه ایران" را دریابد.
در جای دیگری از این نامه تاکید شده که "جمهوری اسلامی نماینده واقعی ملت ایران نیست" و قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین "متعارض با منافع ملی ایران" است. در این نامه آمده است: «نظام جمهوری اسلامی چیزی جز یک کالبد بی‌جان نیست و این قرارداد را با هدف نجات از سرنگونیِ خود امضا میکند نه برای تامین منافع ملی ایران.»
نویسندگان نامه مزبور قرارداد ۲۵ ساله همکاری میان ایران و چین را یادآور قراردادهای ترکمانچای و گلستان دانسته و خطاب به رییس جمهوری چین نوشته‌اند: «بی‌تردید جنابعالی ارزش دوستی دو ملت بزرگ ایران و چین را بیش از قراردادی می‌دانید که نظام جمهوری اسلامی آن را از روی استیصال امضا میکند و نزد ملت ایران یادآور قراردادهای ننگینِ ترکمانچای و گلستان است.»
این پتیشن تا کنون به امضای بیش از ۳۴۰۰ نفر رسیده است. شورای مدیریت گذار و اشخاصی همچون مهران براتی، قاسم شعله سعدی، شاپرک شجری‌زاده و پدر و مادر کشته شدگان سال‌های اخیر از جمله پدر و مادر سعید زینالی، مادر پویا بختیاری و شعله پاکروان مادر ریحانه جباری از جمله امضاکنندگان این پتیشن هستند.
تا کنون جزییاتی از سند همکاری جامع ۲۵ ساله ایران و چین منتشر نشده و همین امر باعث شده تا نگرانی درباره محتوای این سند افزایش یابد. بسیاری از کارشناسان و متخصصان می‌گویند با توجه به شرایطی که جمهوری اسلامی در آن قرار دارد، این سند از موضع ضعف ایران امضا شده و نمی‌تواند حافظ منافع ملی کشور باشد.
بی بی سی: سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین امضا شد. این سند در جریان دیدار وانگ یی، وزیر امور خارجه چین و محمد جواد ظریف، همتای ایرانی‌اش در تهران به امضا رسید.
شامگاه پنجشنبه ۱۷ شهریور، یک نوجوان ۱۷ ساله در شهرستان روانسر از طریق حلق آویز کردن دست به خودکشی زده و به زندگی خود پایان داد.
